مداد
پسرک از پدر بزرگ پرسید: پدربزرگ درباره چه می نویسی؟
گفت : درباره تو پسرم اما مهم تر از آنچه می نویسم مدادیست که با آن می نویسم می خواهم وقتی بزرگ شدی مثل این مداد شوی . پسرک با تعجب به مداد نگاه کرد و چیز خاصی در آن ندید. گفت : اما این هم مثل بقیه مدادهایی هست که تا به حال دیدم!
پدربزگ گفت بستگی داره چطور به آن نگاه کنی، در این مداد پنج صفت است که اگر به دستشان بیاوری، برای تمام عمرت به آرامش می رسی:
صفت اول:می توانی کارهای بزرگ کنی، اما هرگز نباید فراموش کنی که دستی وجود دارد که هر حرکت تو را هدایت می کند. اسم این دست خداست.
صفت دوم: باید گاهی از آنچه می نویسی دست بکشی و از مدادتراش استفاده کنی. این باعث می شود مداد کمی رنج بکشد اما آخر کار، نوکش تیز می شود (و اثری که از خود به جا می گذارد ظریف تر و باریک تر)پس بدان که باید رنج هایی را باید تحمل کنی، چرا که این رنج باعث می شود انسان بهتری شوی.
صفت سوم: مداد همیشه اجازه می دهد برای پاک کردن یک اشتباه، از پاک کن استفاده کنیم. بدان که تصحیح یک کار خطا، کار بدی نیست، در واقع برای اینکه خودت را در مسیر درست نگهداری، مهم است.
صفت چهارم: چوب یا شکل خارجی مداد مهم نیست، زغالی اهمیت دارد که داخل چوب است. پس همیشه مراقب باش درونت چه خبر است.
و سرانجام
صفت پنجم: همیشه اثری از خود به جا می گذارد. پس بدان هرکار در زندگی ات می کنی، ردی به جا می گذارد وسعی نسبت به هر کار می کنی، هشیار باشی و بدانی چه می کنی.
