دقت در سهمیه بندی اوقات:
وقتی بگذار برای اندیشیدن ،که آن،مبع قدرت و نیروست.
وقتی بگذار برای ورزش و تفریح،که آن،منبع جوانی جاودانی است.
وقتی بگذار برای مطالعه ،که آن،زیربنای خرمندی و فرزانگی است.
وقتی بگذار برای نماز،که آن،سرچشمه بیش ترین توان ها و نیروها در زمین است.
وقتی بگذار برای دوستی های پاک،که آن،شاه راه خوشبختی است.
وقتی بگذار برای بخشش و ایثار،که زندگی بسیار کوتاه تر از آن است که بتوان خودخواه و خودپسند بود.
وقتی بگذار برای کار،که آن،بهای موفقیت است.
وقتی بگذار برای خانواده ،زیرا بهای آرامش است.
وقتی بگذار برای بازی با فرزندان،زیرا عامل دلبستگی ،تربیت و آرامش است.
وقتی بگذار برای انس با طبیعت،زیرا سرچشمه حیات و تفریح سالم است.
وقتی بگذار برای خواب واستراحت،زیرا ایستگاه تجدید قواست.
وقتی بگذار برایخدمت به مردم،زیرا راهی به سوی خوشبختی است.
وقتی بگذار برای گریستن به درگاه خدا،زیرا عامل صفا بخشیدن روح است.
وقتی بگذار برای معاشرت با شایستگان،زیرامعدن ادب و درس آموزی است.
وقتی بگذار برای نظافت،زیرا عامل بهروزی شخصیت و شادکامی است.
اما هرگز برای بیهودگی ،بی فایدگی و اتلاف عمر ،وقت نگذار.
برگرفته ازکتاب:مدیریت زمان نوشته مهدی نیلی پور
زینب خزایی پول-مسئول کتابخانه عمومی پول کجور
