یاوران کتاب

 

نقش شدائد در تربیت و تکامل انسان

به این داستان توجه کنید!

 روزی سوراخ کوچکی در یک پیله پدیدار شد. شخصی ساعتها به جدال پروانه برای بیرون آمدن از آن سوراخ کوچک نگریست. به نظر می رسید پروانه تمام تلاش خود را کرده و دیگر نمی تواند ادامه دهد.،ناگهان پروانه از حرکت باز ایستاد. او تصمیم گرفت پروانه را یاری دهد، پس با قیچی پیله را گشوده و پروانه به آسانی – و درحالی که بدنش ضعیف و بال هایش چروک بود-از پیله خارج شد. آن شخص در این انتظار بود که بال های پروانه باز و محکم شده و از بدن پروانه محافظت کند. اما این انتظار پدید نیامد. پروانه محکوم بود که مابقی عمر خود به خزیدن گذرانده و هرگز توان پرواز نیابد. چیزی که آن شخص با همه مهربانی اش نمی دانست این بود که محدودیت پیله و تلاش لازم برای خروج از سوراخ وسیله ای بود که خدا برای ترشح مایعاتی از بدن پروانه به بالهایش قرار داده بود تا بالهای پروانه تقویت شده و اورا پس از خروج از پیله بتواند پرواز کند.

 شکوفایی استعداد های نهفته انسان

 قانون و سنت دائمی آفرینش الهی برآن است که برای شکوفا کردن استعدادهای نهفته ی انسان و به فعلیت رساندن آنها ودر نتیجه پرورش بندگان، آنان را بیازماید.، همانگونه که فولاد را برای استحکام بیشتردرکوره می گدازند تا آب دیده گردد، آدمی را در کوره ی حوادث سخت، تقویت کرده و اورا می پرورانند.

قرآن مجید نیز به این حقیقت اشاره داشته و می فرماید:

"و لیبتلی الله ما فی صدورکم و لیمحص ما فی قلوبکم و الله علیم بذات الصدور- و اینها برای این است که خداوند، در سینه هایتان پنهان دارید، بیازمایید و آن چه را در دل های شما از ایمان است، خالص گرداند و خداوند از آن چه در درون سینه هاست، باخبراست."(1)

 

اگر امتحان و آزمایش در کار نبود کمالات نهفته در درون افراد به صورت گنج پنهانی باقی می ماند و خود را نشان نمی داد.(2)

امتحان انسان به سختی ها وسیله ای است برای تکمیل و تهذیب بیشتر نفس انسان و خالص شدن گوهر وجودی او. سختی ها و مشکلات روح را نوازش می دهند و نیرومند می سازند. بارور شدن وجود آدمی جز در صحنه گرفتاری ها حاصل نمی گردد. مولوی نقش رنج ها و سختی ها در تکامل انسان و در نتیجه افزایش ارزش اورا در سایه همین تحولات چنین بیان می کند:

 پس از خاکش خوشه ها برساختند           گندمی را زیر خاک انداختند

قیمتش افزود و نان شد جانفزا                 بار دیگر کوفتندش درآسیا

گشت عقل و جان و فهم سودمند             باز نان را زیر دندان کوفتند(3)

 پانویس:

 1)آل عمران

2)تفسیر نمونه مکارم شیرازی

3)مولوی

     منبع:

فصلنامه شمیم معرفت بهار89